Wyjaśnienie dzieciom, na podstawie ilustracji, podstawowych zasad bezpieczeństwa, które należy stosować w obcowaniu z komputerem i Internetem: - Zawsze pytać rodziców o pozwolenie na korzystanie z Internetu i komputera - Nie korzystać z Internetu i komputera przed snem - Można grać tylko pod opieką rodziców - Należy bawić się w Uczniowie z Zespołu Szkół Ponadpodstawowych numer 1 w Zamościu oraz policjanci z zamojskiej komendy wspólnie realizowali kolejny projekt profilaktyczny. Tym razem uczniowie krótką filmową etiudą chcą zwrócić uwagę na ryzyko, jakie niesie za sobą nieostrożne poruszanie się jednośladami. Scenariusz wymyślili sami uczniowie. Minister edukacji i nauki Przemysław Czarnek, szef resortu infrastruktury Andrzej Adamczyk i Główny Inspektor Transportu Drogowego Alvin Gajadhur – właśnie ta trójka poprowadziła wyjątkową lekcję online o bezpieczeństwie na drodze dla dzieci z Francji, Łotwy i Ukrainy. Scenariusz lekcji, podczas której dzieci będą kształtować swoje postawy w sytuacji wystąpienia zagrożeń. Bezpieczni na drodze - załącznik 1 Bezpieczni na drodze - załącznik 2 Bezpieczni na drodze - załącznik 3 Bezpieczni na drodze - scenariusz work. Materiał nie spełnia wymogów WCAG, natomiast może być wykorzystywany jako Scenariusz przedstawienia o ruchu drogowym. scenariusz przedstawienia zasadach bezpieczeństwa na drodze. Muzyka: odgłosy lasu – stukanie dzięcioła, głosy ptaków itp. Wbiega Lis. Lis (węsząc, do siebie): Hania G. Głodny jestem, głodny jestem! Wilk Gustaw: Jak zdróweczko, panie Lisie? Jonasza Kofty: Pamiętajmy o ogrodach; Kuby Sienkiewicza: Do pracy, Przewró­ciło się, niech leży; Jerzego Stuhra: Śpiewać każdy może. Uwaga! Piosenki mogą być w wersji ory­ginalnej bądź zaśpiewane przez ucznia (zespół) przy akompaniamencie np. gita­ry, harmonijki ustnej, pianina. Panująca obecnie aura powoduje, że warunki na drogach są trudne. Policjanci apelują o rozwagę i zdrowy rozsądek. Niedostosowanie prędkości do warunków panujących na drodze, może być nawet przyczyną tragedii. Pamiętajmy, że padający śnieg znacznie ogranicza widoczność, a zalegające na jezdniach błoto pośniegowe wydłuża drogę hamowania. W poniedziałek o godz. 9 rozpoczął się w szkole muzycznej finał Małych Form Teatralnych”, organizowany przez lęborską policję oraz Stowarzyszenie Inter-Alia, któremu w tym roku przyświecało hasło Bezpiecznie na drodze”. Do udziału w konkursie przystąpiły cztery gimnazja z powiatu lęborskiego. Substancja smolista, postać ubrana na czarno, z twarzą pomalowaną na czarno z okrzykiem "to ja niszczę Twoje drogi oddechowe", jestem przyczyną nowotworów ". Tlenek węgla (czad) , postać ubrana na szaro na plecach dwa balony czarny i biały z okrzykiem "to ja jestem przyczyną niedotlenienia, złego samopoczucia i bólu głowy ". Scenariusz apelu. Scenariusz przedstawia postać Tadeusza Kościuszki na podstawie jego własnych pism oraz relacji osób mu współczesnych. Do wykorzystania np. z okazji Dnia Patrona. Tadeusz Kościuszko patronuje naszej szkole od 1965 r. Tradycją szkoły jest organizowanie każdego roku Dnia Patrona. Uczniowie ubierają się odświętnie hKWw. Scenariuszowi towarzyszą gotowe pomoce dydaktyczne: szablon dyplomu i wzory opasek oraz rysunki pojazdów ratunkowych – TU; ilustracje znaków drogowych - TU; oraz fotografie przedstawiające różne niebezpieczne sytuacje – TU; plakat „Uwaga, ogień!”, który został dołączony do numeru luty 2013 – TU możesz go zobaczyć i zamówić. Oparto go o następujące cele szczegółowe – dziecko: wie, jak zachować się w sytuacjach trudnych; zna numery alarmowe; potrafi dopasować odpowiedni numer telefonu alarmowego do odpowiedniego pojazdu specjalnego; swobodnie wypowiada się na dany temat; naśladuje głosem sygnały alarmowe pojazdów specjalnych; potrafi wcielić się w odpowiednią rolę; potrafi wykonać pracę plastyczną. Fragment opowiadania „Klementynka i babcia”: Pewnego zimowego dnia Klementynka jak co dzień przygotowywała się do pójścia do przedszkola. Odprowadzała ją babcia, ponieważ mama i tata wyjechali do cioci, i mieli wrócić wieczorem. W drodze do przedszkola dziewczynka wesoło rozmawiała z babcią o gościu – panu policjancie, który miał odwiedzić przedszkole. Gdy dotarły do budynku przedszkola, Klementynka szybko przebrała się w szatni, pożegnała się z babcią i pobiegła na salę, gdzie pozostałe dzieci z niecierpliwością oczekiwały gościa. Po powrocie do domu Klementynka z przejęciem opowiadała babci, czego nauczyła się w przedszkolu, ale babcia była dziwnie smutna, zamyślona i szybko położyła się do łóżka, mówiąc, że źle się czuje. Klementynka poszła do swojego pokoju i cichutko zaczęła się bawić, nie chcąc babci przeszkadzać. Po jakimś czasie zajrzała do pokoju, ale babcia dalej spała, oddech miała ciężki, a na policzkach wypieki. Dziewczynka próbowała ją obudzić, ale niestety babcia nie reagowała na jej wołanie. Wtedy Klementynka przypomniała sobie, o czym opowiadał pan policjant. Nie namyślając się dłużej, podeszła do telefonu i drżącymi palcami zaczęła wybierać numer 999 (tutaj można zapytać dzieci, czy wiedzą, gdzie dziewczynka zadzwoniła), który zapamiętała z przedszkola. Po sygnale pani dyspozytorka z pogotowia (bo tam dodzwoniła się dziewczynka) zapytała Klementynkę o powód, dla którego dzwoni i czy to przypadkiem nie są jakieś żarty (…). Pomoce Pliki umieszczone są do osobnego pobrania BEZPIECZEŃSTWO NA DRODZE- scenariusz apelu, który został wykorzystany podczas spotkania z policjantem w szkole - BEZPIECZEŃSTWO NA DRODZEWszyscy:O ruchu drogowym dla pieszychSłuchaj młody przyjacielui uważnie weź do sercato, co teraz ci powiemy,kiedy zbliżasz się do odwróć głowę w lewo,by upewnić się czy można,potem w prawo – nic nie jedzie-przechodzimy – lecz jest świetlne skrzyżowanie,na zielonym świetle przechodź,gdy czerwone światło widzisz,nigdy na jezdnię nie kto tego nie przestrzega,to są potem przykre skutki:pogotowie, gips na nodze-czy człek duży, czy biegł za swoją piłką,nie rozglądał się wokoło,(z boku staje Andrzej z założonymi bandażami)potłukł rękę, nogę, gdy kolegów zoczył,biegł na oślep, nie popatrzyłani w prawo, ani w jakie są skutki tego.( Wchodzi Mietek z zabandażowaną głową- zostawione otwory na oczy)Oto Mietek, nasz kolega,teraz go przedstawić się domyślił tego,że to klasowy kolega?Kasia bardzo się spieszyłado ogródka naprzeciwko,lecz ulica była bliżej-(Kasia wchodzi kulejąc)teraz Kasię boli gnał na deskorolce,wszędzie chciał podążać w pędzie,lecz nie myślał wcale o tym,że nieszczęście z tego będzie.(Wnoszą siedzącego na krzesełku Grzesia.)Teraz Grzesio stęka, jęczy, przez samochód że będzie uważałprzy przejściu na drugą wszystko wie najlepiej,zawsze chwali się tym niestety nie wie o tymjakie jest do przejścia światło.(Wchodzi Piotruś ze spuszczoną głową, zawstydzony.)Oto skutki są niewielkie,bo kierowca wykręcającwpadł na słup i rozbił auto,Piotrusia więc dobrze przyjacielu,gdy przechodzisz przez ulicę,samochody – nie zabawki,tu gra toczy się o żeby wszystkie dzieci w Polsce te wypadki omijały,żeby wzięły tę książeczkę i choć trochę poczytały (podnoszą do góryksiążeczki) O ruchu drogowym dla pieszychPiosenka: "Uwaga czerwone światło".(W trakcie śpiewu jeden z uczniów układa na podłodze arkusz papieruz "zebrą", a drugi zapala odpowiednie światło na sygnalizatorze świetlnym – zabawce na baterię.)Wiersz: "Policjant"(Dzieci stoją w 2 rzędach ,drugi rząd podnosi do góry znaki drogowe- po kilka z każdej grupy znaków)To znaki drogowe – obrazki kolorowe,ostrzegawcze, zakazu, nakazui zawsze są jak nad ruchem po jezdniach pojazdy kołowetak, by jechały znaki drogowe – obrazki kolorowe:są żółte, czerwone, znaki drogowe.(opuszczają znaki).Opracowała Anna Wojtylak – wych. świetlicy w szkole poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych: zmiany@ największy w Polsce katalog szkół- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> (w zakładce "Nauka"). Temat: Konkurs edukacyjny „Jestem bezpieczny, bo wiem…” Cel ogólny: · Sprawdzenie umiejętności i stanu wiedzy dzieci w zakresie bezpiecznego poruszania się po drogach i odpowiedniego zachowania się w różnych sytuacjach zagrażających zdrowiu i życiu dziecka. Cele szczegółowe: · Poznawanie zasad warunkujących bezpieczeństwo własne i innych, · Wdrażanie do przestrzegania przepisów ruchu drogowego, · Zdawanie sobie sprawy z niebezpieczeństw wynikających z zabaw zapałkami oraz manipulowania sprzętem gospodarstwa domowego np. kuchenka gazowa, żelazko itp. · Rozumienie zakazu zbliżania się do nieznanych zwierząt, · Wyrabianie umiejętności radzenia sobie w sytuacjach zagrażających własnemu bezpieczeństwu- zgubienie się w tłumie, pożar mieszkania itp. · Stosowanie zasady ograniczonego zaufania wobec osób nieznajomych, · Poznanie numerów telefonów alarmowych oraz zasad ich używania - tylko w sytuacjach zagrażających bezpieczeństwu. Metody: · metoda słowna, · metoda oglądowa, · metoda działań praktycznych, · metody aktywizujące. Formy: · indywidualna, · zespołowa, · zbiorowa. Pomoce: · płyta CD z nagraniem sygnałów alarmowych, · ilustracje pojazdów ratowniczych oraz wydrukowane numery alarmowe, · historyjki obrazkowe dla każdej grupy według stopnia trudności · eksponaty do scenek sytuacyjnych (świeczka, telefon, pudełko zapałek- atrapa, kuchenka gazowa, zabawki, ściereczka, deska do prasowania), · plansze opracowane przez grupy, · białe i czarne karteczki, · rekwizyty do zabawy w parach (patyk, kość plastikowa, misa), · tabliczki ostrzegawcze, · plansze edukacyjne prawidłowych i nieprawidłowych zabaw na śniegu, · puzzle- „Znaki drogowe”, · makieta „Bezpieczna ulica” wraz z elementami, · zagadki, · quiz podsumowujący. Przebieg: Nauka hasła - okrzyku ”Nasze dzieciaki to bezpieczne przedszkolaki” 1. Zabawa dźwiękonaśladowcza „Syreny alarmowe”. Wysłuchanie sygnałów alarmowych z płyty CD wydawanych przez pojazdy służb ratowniczych. Rozpoznawanie słuchowe przez poszczególne grupy: · maluchy- straż pożarna · średniaki- karetka pogotowia · starszaki- samochód policyjny. 2. Zabawa dydaktyczna „Numery alarmowe”. Zadanie dzieci polega na dopasowaniu kartek z wydrukowanymi numerami alarmowymi do odpowiedniego pojazdu ratunkowego. 3. Historyjka obrazkowa „Niebezpieczne sytuacje”. Zadaniem dzieci jest ułożenie obrazków historyjki obrazkowej według właściwej kolejności, opowiedzenie jej, a następnie próba oceny postępowania bohaterów. 4. Scenki sytuacyjne „To naprawdę się wydarzyło”. Przedstawiciele poszczególnych grup grają scenki. Dzieci z pozostałych dwóch grup oceniają postępowanie mamy i dziecka. · Gr. I Gaśnie światło, mama zapala świeczkę. Stawia ją na stole. Odwraca się, bo dzwoni telefon. Rozmawia. Mała Ala podchodzi do świecznika i ……(co się może wydarzyć?). · Gr. II Mama zapala gaz zapałkami. Śpieszy się bardzo, bo ma pilną pracę do napisania na komputerze. Zostawia pudełko na stole kuchennym. Trzyletni Jaś znudzony swoimi zabawkami ściąga pudełko ze stołu i …… (co mogło się wydarzyć?). · Gr. III Mama prasuje ściereczkę. Nagle ktoś puka do drzwi. Mama zostawia żelazko i idzie otworzyć drzwi. Zosia podchodzi do deski i ……(dotyka żelazka, chce sprawdzić, czy jest gorące. Oparzyła się i zaczyna płakać, może położyć żelazko na wykładzinę i spowodować pożar albo położyć żelazko na ściereczce. W jaki sposób należy udzielić Oli pierwszej pomocy? Pod jaki numer powinna zadzwonić, aby wezwać pomoc do pożaru.). Oceń postępowanie Zosi i jej mamy. 5. Opracowanie przez każdą z grup zasad bezpiecznego zachowania się w różnych środowiskach przyrodniczych podczas wakacji letnich (Co wolno robić, a czego nie wolno?): · Gr. I- nad morzem · Gr. II- w górach · Gr. III- w lesie 6. Burza mózgów „Kto to jest obcy?” Nauczycielka pyta dzieci: Kto to jest obcy?, Czy wszyscy ludzie są obcy?. Rozmowa ma służyć uświadomieniu dzieciom, że nie każdy, kto jest miły, częstuje nas cukierkami, zaprasza do samochodu, ładnie wygląda, jest dobrą osobą. 7. Zabawa sytuacyjna „Tak lub nie”. Podnoszenie białej lub czarnej karteczki. Nauczycielka rozdaje karteczki w białym i czarnym kolorze. Zadaniem dzieci jest wysłuchanie opisywanej przez prowadzącą sytuacji i podniesienie karteczki w białym kolorze, kiedy odczyta prawidłowe zachowanie (TAK), a czarnej karteczki dla niewłaściwego zachowania (NIE). · Sytuacja 1 Do drzwi puka nieznajomy pan. Przez wizjer widzimy, że jest to obcy nam człowiek i prosi o otwarcie, bo ma coś dla mamy. Mama śpi. Czy otworzysz? (nie) · Sytuacja 2 Rodzice poszli na chwilę do piwnicy, a do drzwi puka człowiek ubrany w policyjny mundur i żąda ich otworzenia. Grzecznie przepraszasz, mówisz, że rodzice zamknęli drzwi na klucz i prosisz, aby na nich poczekał. Czy otworzysz drzwi? (nie) · Sytuacja 3 W drzwi uderza ktoś obcy i krzyczy, by mu otworzyć. Jesteś w domu z młodszym rodzeństwem, bo mama wyszła na chwilę do sąsiadki. Czy otworzysz drzwi? (nie) · Sytuacja 4 Dzwonek do drzwi. Patrząc przez wizjer widzisz, że to twój młodszy kolega, który mieszka na parterze, płacze. Twoja mama jest w łazience i nie słyszy pukania. Czy otworzysz mu drzwi? (tak) · Sytuacja 5 Mama bierze prysznic, a do drzwi puka twoja babcia. Nie widzisz jej, jednak poznajesz po głosie. Opisuje swój wygląd i odpowiada na twoje pytania. Czy otworzysz jej drzwi? (tak) 8. Zabawa w parach „Jestem bardzo zły, gdy….”. Dwoje dzieci dobiera się w pary. Jedno z nich naśladuje psa. · Gr. I– Dziecko wchodzi na posesję bez upewnienia się, czy nie ma tam psa. Podchodzi do nieznanego mu psa, wyciąga rękę, aby go pogłaskać. Przyjęcie postawy obronnej. · Gr. II– Pies siedzi i liże sobie łapkę. Dziecko swoim zachowaniem drażni psa np. gestem, słowem, patykiem, a pies atakuje je. Przyjęcie postawy obronnej. · Gr. III– Pies obgryza kość. Dziecko przeszkadza mu podczas jedzenia. Poprzez pseudo-zabawę usiłuje zabrać mu kość trzymaną w pysku. Pies atakuje. Przyjęcie postawy obronnej. Prezentacja tabliczek ostrzegawczych przed złym psem. Nauczycielka zapoznaje dzieci z treścią ostrzeżenia znajdującego się na tabliczce. Wyjaśnia, że nie wolno zbliżać się do nieznajomych psów, próbować ich głaskać i karmić, a tym bardziej drażnić . 9. Rozróżnianie prawidłowych i nieprawidłowych zachowań podczas zabaw na śniegu przedstawionych na ilustracjach. 10. Układanie puzzli – znaki drogowe złożone z sześciu elementów. 11. Makieta „Bezpieczna ulica” Zadaniem dzieci jest przedstawienie bezpiecznego obrazu ulicy. Układanie scenki na makiecie przy użyciu przygotowanych wcześniej emblematów. 12. Zagadki · Stoją przy drodze na jednej nodze wszystkim kierowcom ku przestrodze. Obrazki na nich rozmaite czyta kierowca zamiast liter. /ZNAKI DROGOWE/ · Jest przy każdej jezdni po to, by chodzić po nim piechotą. /CHODNIK/ · Składam się z kierownicy, ramy i kół z oponami. Może na mnie jechać człowiek, ruszając nogami. /ROWER/ · Czujnym okiem, bystrym słuchem kieruje ulicznym ruchem. /POLICJANT/ · W kostiumiku czarno-białym w ZOO ją zobaczyć możesz. Przejść przez jezdnię krokiem śmiałym także ci pomoże. /ZEBRA/ · Mam zielone, piękne oko, zielone jak liść, kiedy nim zaświecę, to możecie iść. /SYGNALIZATOR ŚWIETLNY/ 13. Quiz podsumowujący · Powiedz głośno hasło bezpiecznych przedszkolaków. · Jaki jest numer alarmowy pogotowia ratunkowego? · Jaki jest numer alarmowy straży pożarnej? · Jaki jest numer alarmowy policji? · Jaką pozycję przyjmiesz, gdy zaatakuje cię pies? · Co oznacza zebra na drodze? · Co możesz robić w domu, gdy jesteś sam, by nie przydarzyło Ci się nic złego: ü bawić się zabawkami ü używać nożyczek ü oglądać telewizję ü rysować ü używać zapałek ü wyglądać przez okno ü otwierać drzwi, gdy ktoś puka. · Jesteś sam w domu, komu otworzysz drzwi? ü mamie, tacie, rodzeństwu ü babci, dziadkowi ü ładnej, miłej pani, sąsiadce. OKRZYK „NASZE DZIECIAKI TO BEZPIECZNE PRZEDSZKOLAKI” 14. Wręczenie medali i nagród wszystkim grupom Literatura 1. Program „Przygody Kuby i Kleksa w drodze do szkoły”, Harcerskie Biuro Wydawnicze HORYZONTY, Warszawa 2003 2. „Mały elementarz bezpieczeństwa” Komenda Wojewódzka Policji w Gdańsku, oprac. pod kier. W. Murczkiewicz, Gdańsk 2005 3. Program edukacji przedszkolnej „Nasze przedszkole”, M. Kwaśniewska, W. Żaba- Żabińska, wyd. MAC, Kielce 2009 4. Program Edukacji Przedszkolnej „Ja i mój świat”, A .Przybył, K. Dziąg, „WITEX” Przedsiębiorstwo Wydawniczo – Handlowe, Warszawa 2001 5. R. Folejewska, Program wychowania przedszkolnego „ Rośnij z DIDASKO”, Wydawnictwo DIDASKO, Warszawa 2001 6. C. Cyrański, M .Kwaśniewska, Program Wychowania Przedszkolnego „Moje przedszkole”, wyd. MAC, Kielce 2001 7. J. Andrzejewska, J. Wierucka, Program wychowania przedszkolnego „Razem w przedszkolu”, WSiP, Warszawa 2009 8. A. Łada-Grodzicka, ABC... Program wychowania przedszkolnego XXI wieku, WSiP, Warszawa 2000 Opracowały: Małgorzata Sojda, Sabina Godula